İki dünya savaşı arasında sıkışan dramatik yaşamıyla Jean-Paul Sartre tarafından “kayıp kuşağın tipik bir temsilcisi” olarak sunulan, eserleri “hüzün ve acı güncesi” olarak görülen ve “insan varlığının yok ediliş belgesi” olarak değerlendirilen, ölümünden sonra yarattığı etkilerle ellili yıllarda modern sanatın oluşmasında itici bir rol oynayan ve Avrupa sanatının seçkin isimleri arasında yerini alan Alfred Otto Wolfgang Schulze’nın ya da kısaca “Wols”un fotoğrafları, suluboya resimleri, gravürlerinden oluşan kapsamlı bir sergi İstanbul Goethe Enstitüsü ve ifa - Dış İlişkiler Enstitüsü işbirliği ile Millî Reasürans Sanat Galerisi’nde düzenlendi.
1913’de Berlin’de doğan 1951’de Paris’te 38 yaşında ölen, orta sınıf bir ailenin çocuğu olarak özenle yetiştirilen Wols, okul yıllarında bilim, spor ve fotoğrafa ilgi duydu. Hatta müzik hocası onun bir keman virtüözü olabileceğini düşünüyordu. Ancak o, sanki hayatın ona fazla bir şans vermeyeceğini hissetmiş gibi kısa yolu seçti, sınavlara girmeden okulu bıraktı ve bir fotoğrafçının yanında çalışmaya başladı. Bir süre Bauhaus’ta kursa devam etti. 19 yaşına geldiğinde Paris’teydi ve fotoğrafçı olarak iş bulmayı başardı. 20 yaşında, daha sonra evleneceği Macar asıllı Gréty Dabija ile kesin bir yer belirlemeden bir yolculuğa başladı. Gréty, bu gezi için kocasını terk etmişti. İki yıl süren, çoğunluğu Barselona ve İbiza’da geçen bu dönem Wols’un tutuklanması ve Paris’e iade edilmesiyle sona erdi. 1937’de Paris’te genellikle portrelerden oluşan ilk fotoğraf sergisini açtı.
1939’da 2. Dünya Savaşı başlayınca Fransız Hükümeti tarafından Alman vatandaşı olduğu için göz altına alındı ve 14 ay çeşitli kamplarda tutuldu. Ancak Fransız vatandaşı olan Gréty ile evlenince serbest kalabildi ve Marsilya yakınlarındaki Cassis’e yerleştiler. Wols, bu gözaltından sonra aşırı biçimde alkol tüketmeye başladı. Amerika’ya gitmek için girişimlerde bulundu ve 100 kadar yapıtını Amerika’ya gönderdi. Bunlar 1942’de New York’ta sergilendi. Ancak Amerika’ya gidemeyen Wols ve Gréty, 1942’de Almanya’nın Güney Fransa’yı da işgal etmesi üzerine bir kez daha yollara düşerek Dieulefit’e kaçtılar.
Wols’un suluboya ve gravürleri, ilk kez savaştan sonra 1945’te Paris’te Drouin Galerisi tarafından sergilendi. Wols ve Gréty Paris’e döndüler. 1947’de Drouin, Wols’un 40 yapıtından oluşan ikinci sergisini düzenledi. Bu sırada Wols’un sağlığı bozulmaya başlamıştı. 1947-48 yılları boyunca aralarında Sartre ve Kafka’nın da bulunduğu yazarların kitaplarını resimledi. 1951’de Paris’te öldü.