Ali Arif Ersen’in “Masallar” sergisi 11-29 Aralık 2007 tarihleri arasında Millî Reasürans Sanat Galerisi’nde izlenebilir.
Sergi için Türkçe ve İngilizce bir kitap hazırlandı.
Fotoğrafla resmin arasında bir yerlerdeki tuhaf bir melankoli, sebepsiz bir kara duygu, kırılabilir bir masumiyet dünyasından bu dünyaya bir bakış…
“Aslında basit bir deneyimdir fotoğrafa bakmak, içindeki hayaletleri görmek, çeken kişinin korkularını hissetmek, zamana, yani bize ne aktarmak istediğini anlamak. Ali Arif Ersen’in bedeninin bir uzvu gibi sindirdiği bir fotoğraf çekme anlayışı var. Bu asla kurtulamayacağını bildiği bir özellik, dolayısıyla öncelikle kendisi için deklanşöre basıyor, bu kesin. O ana hapsolmuş dünyayı ikinci kez kayda almanın gereksizliğinin önsezisiyle hep ilkindeki telaş, heyecan ve mutlulukla çekiyor. Bu mutluluğu önemsiyorum, çünkü fotoğrafçının müdahale etme şeklini tek ve biricik kılıyor”. Levent Çalıkoğlu, “Masallar” sergisinde yer alan fotoğrafları ve Ali Arif Ersen’in fotoğrafa ilişkisini sergi kataloğunda bu yorumla sunuyor.
“Masallar” Ali Arif Ersen’in önceki sergilerinden içerik ve teknik bakımdan değişik açılımlar gösteriyor. “Très Americas” ve “Sarajevo” ne kadar çok insanlar ve onların mevcudiyetini haykıran imgelerle dolu ise, bu sergisinde, Çalıkoğlu’nun deyişiyle, “bir o kadar hayaletlere yer veriyor”. Hafıza bahçemize dönüşen ayna, ölüme terk edilmiş bir karyola, dev bir tabutu andıran tanker, kaybolunacak bir mağaraya dönüşen karanlık bir orman, kolları bir ahtapot gibi inip kalkan atlıkarınca, kadın bedeni gibi kıvrılan bir ağaç gövdesi, birazdan çöp kamyonunu boylayacak olan yalnız bir koltuk...
