SERGİLER / GEÇMİŞ / ÇİZİMLER / NESNELER / VİDEOLAR

KURULUM

METİN

1952 doğumlu sanatçı, 1970-1978'den itibaren Köln'de antropoloji, sosyoloji, teoloji ve matematik alanlarında eğitim aldı. Daha sonra Köln'de "Kölner Werkschulen" de resim bölümünü bitirdi. İlk kişisel sergilerini 1983'te Bonn ve Köln'de açtı . Sergilerinde özellikle kadın ve kadının sanat hayatındaki yeri konularına bakış açısıyla dikkat çekti. İşlerinde cinsellik, kültür ve sanatsal üretim gibi kavramlara meydan okudu. 1988’de ABD’de Moma’da açtığı sergi sanatçının tanınırlığını arttırdı. Özellikle 1997 yılında “Documenta X” için Carsten Höller’le birlikte gerçekleştirdiği ‘A house for Pigs and People’ adlı provokatif işi dikkatleri üzerine çekmiştir.

Rosemarie Trockel'ın bu sergisi Sigmar Polke, Georg Baselitz ve Gerhard Richter'i de içeren İFA’nın (Alman Dış İlişkiler Enstitüsü) monografik sergiler serisinin bir parçasıdır. Sergi yalnızca Trockel'in çağdaş sanattaki yerini anlatmıyor, aynı zamanda sanatçının kavramlarının çıkış noktalarını gösteriyor.

 Sanat dünyasında 1980'lere gelindiğinde bile yaygın bir biçimde erkeklerin egemen oluşu, Rosemarie Trockel'ı bu duruma karşı çıkmaya iter. Dişiye atfedilen rollerle ve konularla erkek sanatçı dehasının bıkıp usanmadan karşısında durur. Rosemarie Trockel ortaya koyduğu farklı yapıtlarında kararlı feminen bakış açısını yansıtmakla birlikte, egemen sanat sistemini inatla eleştirir.

 Sanatçının 1990 tarihli 'Malmaschine' adlı başyapıtı serginin önemli işlerindendir. Trockel bu eserde kadın eliyle yaratılmış sanatın, yardım etmeye her daim hazır, el yapımı-mekanik doğasının ortak alanını usta bir şekilde absürde taşımaktadır.

Rosemarie Trockel'ın işleri eleştirel bakış açısına rağmen izleyiciyi yaşam dolu, oldukça yaratıcı kavramsal kurgular ile keskin, ikna edici sanatsal yaratımlarla karşı karşıya getirir. Sanatçı dogmatik karşı çıkıştan veya polemikten kaçınarak ağır bir entelektüel yükü ironik ve mizahi bir şekilde görselleştirir. 1991'den sonraki, minimalist heykeller gibi duran örgü resimlerinde de aynı stratejiyi devam ettirir. Trockel, kadınların günlük yaşamının geleneksel fonksiyonunun bir direğini soyar. Örgü resimlerinin yün malzemesi gibi -ideolojik olarak "tipik dişi" ye gönderme yapan - elektrik ocağı da ev hayatının banal ya da maharet çağrışımlarından uzaklaşır.

Rosemarie Trockel'ın üretimi aynı doğrultuda devam etmez, sanatçı kasıtlı olarak dolambaçlı yolları seçer. Trockel, tamamen yapı sökümcü bir yöntemle bulduğu her cevabı, tekrar bir soru olarak yerine yerleştirir hatta cevabı geri alır. Konudan bihaber gözlemci Trockel'ın işlerini heterojen ve ilk bakışta kolay anlaşılmayan olarak görür. Ancak motiflerin bir kere formüle edildikten sonra farklı medyalarla yıllar içerisinde dönüşüme uğrayarak kendini deşifre ettiği, ince bir şekilde örülmüş ilişkilendirmeler ağı, her yapıt grubunun etrafında dönmektedir.

Trockel'ın işlerinde geleneksel ve yeni görsel medya, izleyici için sürekli ve yeniden şaşırtan bağlar kurar. Özellikle de yapıtlarında mürekkep, kömür, karakalem, kolaj veya bilgisayar çizimleri baskındır. Çizimler, bir işin her yeni safhasının deneme çalışması ya da fikirlerin, gözlemlerin not edildiği skeçler olarak çalışmalara eşlik etmekle birlikte, büyük boyutlu işlerinde de açıkça görüldüğü gibi bağımsız birer yapıt olarak algılanmalıdır. Bu sergi videoların yanında bu medyuma özellikle vurgu yapar.

ESERLER

BASINDAN