Sayın’ın üretim pratiğinde çizgi ve desen dikkate değer bir yerdedir. Bu türden pratikle beyaz bir yüzeye yaklaşma biçimi estetik dilini oluşturmaktadır. Desene konservatif bir anlayışla, daha sonra ortaya koyacağı eserlere bir ön hazırlık yapma olarak yaklaşmadığı gibi, desenin anlatım olanaklarının büyük bir zenginlik olduğunu düşünerek bu türden işler üretir.

Onun çizgiyle kurduğu ilişkiden önce, çizgilerin yaşamı çoğaltan yanına vurgu yaparak bir fail olan insanın bu yöne müdahalede bulunmasının üzerinde durulmasında fayda var.